donderdag 13 november 2003
3voor12
door: Suzzanne Unck

De linkse intellectuelen hebben vanavond de weg naar de Koninklijke Schouwburg gevonden. Maar naast de interviews met en lezingen van nationale en internationale schrijvers, staan er ook verrassende acts op het programma: wereldmuziek van Dezoriental, de donkere muzikale overpeinzingen van Johnny Dowd en Gerry en Harry's Groots Opgezette Multimediaspektakel.

Deze twee Drentse broers lopen al lange tijd mee in de Nederlandse muziekwereld en zijn onder andere de grondleggers van de, enkele jaren geleden populaire stroming, easy tune. Gerry Arling is tevens de helft van het duo Arling en Cameron, winnaars van de Popprijs in 2001. In een ruim uur laten zij zien waar creativiteit toe kan leiden. De muziek, live uitgevoerd door een band, omlijst de geprojecteerde animatiebeelden en familiefilms. Zo begint het geheel met een lofzang op sjoelen in een dorpshuis, om vervolgens een robotdrummer te laten zien die 'battlet' met de live drummende Harry Arling. Het lijkt of de broers hun gehele spectrum willen tonen op muzikaal gebied: associaties met Spinvis, Bauer en Meindert Talma, maar ook met de Super Furry Animals zijn niet zeldzaam. Het vertederende 'Be Happy' had zelfs een kindersong van They Might Be Giants kunnen zijn. Veel afwisseling dus. Van de kneuterigheid in een Drents dorp naar de maan en terug. Dat lijkt het thema van deze show. Deze landelijke première kan zeker geslaagd genoemd worden. Is in het begin de zaal nog leeg, steeds meer belangstellenden komen nieuwsgierig kijken wat er gebeurt in Guido's Room en blijven geboeid staan.

Ook Harry en Gerry zelf zijn tevreden: "Dit is echt ontzettend spannend. Je weet nooit of alles goed gaat met de apparatuur. Bovendien is het hard werken op zo'n podium, je bent bezig met alles tegelijk. Maar gelukkig ging alles goed", zo vertelt Harry zichtbaar opgelucht. De broers noemen hun multimediashow een autobiografie. In de show zitten bijvoorbeeld 8mm filmpjes van toen we jong waren. We speelden westerns na die we vaak op de Duitse televisie zagen. Ik wilde filmmaker worden en Harry moest van mij acteren en stuntman zijn, aldus Gerry. Harry vult aan: De grens was bereikt toen Gerry wilde dat ik van de bovenste sport van een ladder naar beneden zou vallen. Dat ging me te ver!. De beelden vormen een spannend contrast van huiselijkheid, kleinheid en grootsheid in dromen: robots, de maan. Harry licht toe: Als ik weer in Drenthe ben, op een bruiloft of zo, voelt dat als een andere planeet. Het heeft iets droevigs hoe mensen daar leven, de simpelheid ervan. Zonder het te veroordelen hoor! Maar ik pas me makkelijk aan. Gerry niet, die heeft er meer moeite mee. Hij trekt het niet. De meest wonderlijke gebeurtenis om ervan los te komen, was toen ik een jaar of negen was. Mijn vader bracht een drumstel mee. Ik vind dat echt een wonder. Toen dook ik in de muziek.

In Groningen vervolgden de broers hun muzikale carrière. Het lijkt logisch dat het multimediaspektakel een plek krijgt op Noorderslag. Harry betwijfelt of dit gaat lukken: We hebben nog niets gehoord. Het is moeilijk om als Noorderlingen op Noorderslag te staan. We vinden zelf ook dat we er horen. Wie weet...